Naar en in Japan

Japan als toeristisch land

Overnachten in Japan

Is Japan nou zo duur?

Reizen in Japan

Onderwerpen:
(voor gedragsregels, zie de pagina 'Gedragsregels in Japan')

Documenten en toeristeninfo
Tijd en tijdsverschil
Hygiëne
Gezondheid
Medicijnen
Baden
Drinkwater
Toiletten
Geld
Fooien

Cadeautjes
Vervoer en verkeer
Taal
Eten/restaurants
Ryokans
Elektriciteit
Fotografie en elektronica
TV, video en DVD
Veiligheid
Posterijen

Winkels en musea
Fotograferen
Bellen met openbare telefoon
Mobiel bellen
WiFi, Internetten en e-mailen
Fax
Huisbezoek
Nuttige telefoonnummers

Documenten:

 

Nederlanders hebben voor Japan slechts een geldig paspoort nodig.
Er is geen eis dat het paspoort nog geldig moet zijn na vertrek uit Japan. Sommige reisorganisaties vertellen anders, maar dat is niet correct. Veel landen kennen de eis van 6 maanden geldigheid na vertrek, maar Japan dus niet. Een visum is niet vereist. Als toerist krijgt men bij aankomst een tijdelijk visum voor een verblijf van maximaal 90 dagen. Een  buitenlander dient in Japan het paspoort altijd bij zich te dragen.
Als veel met de trein wordt gereisd, is een rail pass aan te raden. Zie hiervoor onze pagina Reizen naar Japan. Het paspoort en de eventuele rail pass (en soms een medisch paspoort) zijn de enige documenten die men nodig heeft voor een trip naar Japan.
 

Toeristeninfo:
 

De toerist kan altijd informatie krijgen via de TIC's (Tourist Information Centers) van het JNTO (Japan National Tourist Organization). Ze zijn in de meeste steden te vinden, meestal in de buurt van of in het station.
 

Tijd en
tijdsverschil:

 

Men kent in Japan slechts één tijdzone, dus het hele land heeft dezelfde tijd. Het tijdsverschil met Nederland en België is in de winter 8 uur. Het is er 8 uur later, hetgeen betekent dat om 12 uur 's middags bij ons, het 8 uur in de avond in Japan is. In Japan heeft men geen zomertijd. Als bij ons de zomertijd is ingegaan bedraagt het tijdverschil nog 7 uur.

Oorspronkelijk had men de Chinese kalender (een maankalender) maar inmiddels gebruikt men de westerse kalender met de westerse maanden en jaartallen. Echter, op officiële documenten en bijv. ook op treinkaartjes, wordt weer een andere jaartelling aangehouden, nl. de jaartelling van de keizerlijke periode. In 1989 werd Akihito keizer en zijn periode heet Heisei. 1989 is dan Heisei 1. In 1998 is Heisei 10 gevierd. Voor een voorbeeld van een dergelijke weergave op een treinkaartje, klik hier.
 

Hygiëne:
 

Japan is een zeer hygiënisch land. Voor een bezoek aan Japan zijn dan ook geen vaccinaties of malariapillen nodig. Alles ziet er netjes en schoon uit, zoals de straten, parken, metro- en treinstations en bijvoorbeeld (vrijwel) alle openbare toiletten.
Men ziet er relatief veel mensen met mondkapjes lopen. Dat doet men enerzijds bij verkoudheid om anderen niet aan te steken en anderzijds juist om te voorkomen dat men ziek wordt. In tijden van (dreigende) griepepidemieën (zoals de Mexicaanse griep) zijn deze kapjes snel uitverkocht.
Ook in de voedselindustrie worden mondkapjes gedragen om te voorkomen dat voedsel besmet wordt.
 

Gezondheid:
 

Zoals hierboven al gezegd zijn voor een bezoek aan Japan geen vaccinaties of malariapillen nodig. Het verhaal (te vinden op internet) dat Japan is gestopt met vaccinaties tegen BMR (Bof, Mazelen en Rodehond) is volgens het RIVM onzin. Het risico op mazelen is in Japan net zo groot als in Nederland. Dat betekent dat mensen geboren tussen 1965 en 1975 enig risico lopen op mazelen, maar dat geldt dus precies zo hier in Nederland. Mensen na 1975 zijn gevaccineerd en van voor 1965 hebben meestal voldoende afweerstoffen opgebouwd (hebben het gehad of hebben het meegemaakt in omgeving). Het aantal gevallen van mazelen is in Japan vergelijkbaar met Nederland. Men loopt in Japan dus geen extra risico.
Medische voorzieningen (ook bijv. de tandarts) zijn uitstekend maar wel duur, dus ga goed verzekerd op reis. Bij noodzakelijke medische zorg kan de taal een probleem zijn. Het beste is om iemand mee te nemen die als tolk kan fungeren. Ook begrijpt men onze verzekeringspapieren niet altijd, waardoor men huiverig kan zijn om de juiste medische zorg te verlenen.
 

Medicijnen:

 

Bij medicijngebruik is het verstandig om voldoende medicijnen mee te nemen, maar zorg ook dat de juiste medische naam (dus niet de merknaam) bekend is. Het kan zijn dat de gebruikte medicijnen in Japan niet erkend en daardoor illegaal zijn, alhoewel dat tegenwoordig steeds minder wordt. Vroeger was bijv. Prozac, een bekende antidepressivum, niet toegestaan. Informeer van tevoren bij de ambassade.
Tip: Veel mensen zoeken naar Paracetamol in Japan en kunnen het niet vinden. De naam Paracetamol zegt de Japanners ook niets. Paracetamol wordt in Japan verkocht onder de naam 'Caronaal' en ook wel 'Tylenol'  De laatste is van de firma Johnson & Johnson. Vaak staat wel op het doosje de (Amerikaans) Engelse naam van Paracetamol, namelijk Acetaminophen
 

Baden:

Japan kent van oudsher een uitgebreide badcultuur. In veel ryokans en minshuku staat een bad klaar voor de gasten. Veelal kunnen de gasten daar gratis gebruik van maken. Dit zijn niet de baden zoals wij die kennen, maar hete baden om te ontspannen. Vooraf dient men zich eerst te wassen.
Voor een juist gebruik, zie onze pagina  'Badcultuur en onsen'.
 

Drinkwater:

 

Kraanwater is overal goed drinkbaar. Het kan wat naar chloor smaken, maar het is drinkbaar (behalve als staat aangegeven dat het niet zo is).

Toiletten:
 

Op een andere pagina noemen we Japan het land van de automaten, maar voor hetzelfde geld kunnen we Japan het land van de openbare toiletten noemen. In de steden, publieke gebouwen, stations, grote winkels en bezienswaardigheden, zoals parken, zijn bijna overal openbare toiletten te vinden, die er over het algemeen netjes en schoon uitzien.
In Japan komt het oosters hurktoilet eigenlijk nog veel voor, hoewel er bij de meeste openbare toiletten een keuzemogelijkheid is, een oosters of een westers toilet. In moderne westerse hotels zijn de westerse toiletten standaard (en veelal voorzien van een bidet) maar soms zijn er in traditionele ryokans  alleen maar hurktoiletten. Voor het betreden van deze toiletten staan er speciale slippers klaar. In een oude minshuku vonden we een fraaie aanpassing om van een hurktoilet een westers toilet te maken (foto rechts). In openbare toiletten (zoals in stations of in winkels), zijn wel mogelijkheden om de handen te wassen (meestal met automatische kranen) maar er zijn nooit handdoeken. Wel soms luchtdrogers. E.e.a. heeft te maken met hygiëne. Een doekje meenemen kan dus verstandig zijn.
 

Geld:
 
 

De munteenheid is 1 Yen (¥). Uitspraak is eigenlijk 'en' maar Yen is gemeengoed geworden en is afgeleid van het Japanse woord voor rond of cirkel (naar de munt).
Officieel is de 'sen' nog steeds het honderdste deel van de yen, maar deze waarde zien we alleen nog gebruikt op zeer oude postzegels.

Men kent munten van 1, 5, 10, 50, 100 en 500 yen. De biljetten zijn 1000, 2.000, 5.000 en 10.000 yen.

V.l.n.r. boven: 1, 5 en 10 yen. Onder: 50, 100 en 500 yen.	Biljet van 10.000 (boven) en 5.000 yen (onder)
Op 1 november 2004 zijn er nieuwe biljetten van 1.000, 5.000 en 10.000 yen in omloop gebracht. Op het nieuwe biljet van 10.000 yen staat, net als op de oude, Fukuzawa Yukichi (1835-1901), auteur van het boek "De poorten gaan open" en op het biljet van 5.000 yen staat nu de eerste vrouwelijke professionele Japanse schrijfster, Higuchi Ichiyo (1872 - 1896). Op het biljet van 1.000 yen staat de Japanse bacterioloog Noguchi Hideyo. Het 2.000 yen biljet, dat overigens pas in 2000 is geïntroduceerd, is niet vervangen. Op de achterkant van dit biljet staat een afbeelding uit het verhaal van prins Genji en van de schrijfster (uit de Heian periode) Murasaki Shikibu. O.a. door de kredietcrisis is de koers van de yen weer aardig gestegen.  Hieronder staat de huidige laatkoers. Laatkoers   Yen (sept. 2015):  100 ¥ = € 0,84 of € 1 = 119 ¥ (Dat was in feb. 2008 nog:  100 ¥ = € 0,68 of € 1 = 148 ¥)

Dit is de koers die gebruikt wordt door de banken en grenswisselkantoren in Nederland bij de aankoop van Japanse yen. Het inwisselen in Japan is echter veel gunstiger. Terwijl de hierboven vermelde koers gehanteerd werd in Nederland, gold in Japan bij het omwisselen van  euro naar yen een koers van € 1 = ¥ 122,. Ook bij betalen met credit cards in Japan werd deze gunstiger koers gebruikt.

Creditcards worden in bijna alle hotels, ryokans, restaurants en grote warenhuizen geaccepteerd, maar vaak ook in kleinere winkels. Met name in gebieden waar veel toeristen komen (zoals bijv.de winkeltjes in Asakusa in Tokyo) worden creditcards geaccepteerd.
Banken zijn over het algemeen van maandag t/m vrijdag geopend van 9 tot 15 uur.
Postkantoren van 9 tot 19 uur, ook van maandag t/m vrijdag maar sommige grote postkantoren zijn dagelijks geopend. Informeer ter plaatse want het wil wel eens afwijken.
Geldautomaten (ATM's) zijn inmiddels wel goed beschikbaar, zoals bij aankomst op Narita Airpoirt. Verder in alle postkantoren en buitenlandse banken, zoals de Citibank. Deze accepteren ook buitenlandse credit cards en bankpassen, zoals Mastercard, Visa, Maestro, Cirrus en American Express. In de grote hoofdpostkantoren (Tokyo, Tokyo Shinjuku, Kyoto, Osaka) is deze service 24 uur per dag beschikbaar, maar weer niet op zondagavond en de avonden van nationale feestdagen. Wel is er een maximum opname van 30.000 yen. Een menu in de Engelse taal is beschikbaar.
Er is een periode geweest dat in de supermarkten (konbiki, afgeleid van het Engelse 'convenience' store) van Seven Eleven winkels onze betaalpassen niet werden geaccepteerd. Dat is voorbij, nu kunt u weer contant geld trekken uit de ATM's bij deze Seven Eleven winkels en dat is zelfs uitgebreid naar  supermarkten van Family Mart.
Travellercheques in dollars of yen kunnen in de meeste (grote) hotels nog gebruikt worden, maar niet in winkels. Het gebruik van travellercheques is echter een aflopende zaak. Ze kunnen wel ook nog steeds worden ingewisseld op de postkantoren in Japan.
Contant geld meenemen is ook goed mogelijk. Dit kan men altijd rustig bij zich dragen, Japan is zeer veilig. Zelfs grote bedragen kan men rustig bij zich dragen. Uit financiële overwegingen is het verstandiger om, vanwege de gunstiger koers in Japan, een klein bedrag aan Japanse yen mee te nemen (voor de eerste dagen) plus een groter bedrag in euro's. Naast zoveel mogelijk gebruik van credit cards kunnen dan de euro's naar behoefte bij banken (of hotels) in Japan worden omgewisseld. Daarnaast zijn de ATM's in postkantoren en een aantal supermarkten ook nog een (vrij uitgebreide) optie om contant geld te krijgen.
 

Fooien:
 

Het is absoluut niet gebruikelijk om fooien te geven. Niet aan taxichauffeurs, niet in restaurants, in hotels of waar dan ook. Dit kan zelfs als beledigend worden ervaren.
 

Cadeautjes:

Als u naar Japan gaat kunt u overwegen een klein cadeautje mee te nemen. Japanners zijn daar gek op en als u bijvoorbeeld bij iemand op bezoek bent geweest is het geven van een klein presentje een leuke geste, die altijd zeer op prijs wordt gesteld. Kent u daar al mensen, die u weer gaat bezoeken, dan is het min of meer vanzelfsprekend dat u iets voor ze meeneemt.
 

Vervoer en verkeer:

Taxichauffeurs weten vaak ook niet waar een bepaald adres is omdat het adressensysteem niet zo doorzichtig is, men kent bijv. nauwelijks straatnamen. Men kent bloknummers maar die zijn niet altijd logisch.
Vraag in het hotel of ryokan altijd een kaartje met een plattegrondje zodat de taxichauffeur (of iemand anders) de weg weet of de weg kan wijzen.

Taxi's zijn niet altijd berekend op grote koffers. Wit gehandschoende taxichauffeurs openen en sluiten, zittend achter het stuur, de achterdeur met een hendel.

Het verkeer  in Japan rijdt links. Fietsers gebruiken het trottoir. Wees hierop bedacht bij het lopen op het trottoir, er kan opeens een fietser langs schieten.

Openbaar vervoer is bijzonder goed geregeld. Dat is wel prettig want het gewone autoverkeer zit vaak vast in lange files. Hoewel de meeste borden met verwijzingen naar plaatsen tegenwoordig ook in onze karakters geschreven zijn, is zelf autorijden toch niet aan te raden. Enerzijds vanwege de files maar ook omdat de vele andere hulpteksten van de borden en bijv. teksten bij wegomleidingen nog wel steeds uitsluitend in het Japans zijn.
Er rijden veel bussen en vooral het treinverkeer rijdt stipt op tijd. Zelfs zeer korte vertragingen van een paar minuten zijn uitzondering en worden omgeroepen. Op de perrons is al aangegeven waar de deuren van de treinen komen als de trein stopt. Daar vormen zich ook de rijen.
Vermijd wel treinen naar de grote steden in de ochtendspits en treinen uit de grote steden tijdens de avondspits. Ook in de steden zelf kunnen verschillende lijnen dan druk zijn.

Vroeger moest bij het verlaten van Japan op het vliegveld nog een soort belasting van ruim 2000 Yen (contant) betaald worden. De PSFC of Passenger Service Facilities Charge. Tegenwoordig is dat al verrekend in de ticketprijs en staat ook vermeld op het ticket.

Taal:

Tegenwoordig spreken veel Japanners goed Engels. Op stations en in winkels kan men u over het algemeen prima helpen in het Engels.
Op stations staan de stationsnamen, naast kanji en hiragana, allemaal ook in onze karakters. Tevens staat het vorige en het volgende station van de betreffende lijn op de stationsaanduiding vermeld, ook in onze karakters. Ook bij de kaartjesautomaten staan de stationsnamen in onze karakters.
 

Eten/restaurants:

Zoals bekend is, eet men in Japan met eetstokjes (hashi). In de gewone (niet buitenlandse) restaurants wordt men geacht met deze hashi te eten.

De meeste Japanse restaurants hebben een vitrine waar de (plastic) gerechten staan uitgestald en die men zo kan aanwijzen bij een bestelling. Meestal zijn er menukaarten in het Engels en met afbeeldingen van de gerechten beschikbaar.
 

Ryokans:

Veelal hebben ryokans geen sloten op de deuren van de kamers. Dat is ook niet echt nodig. Reken in dergelijke ryokans ook niet op al teveel privacy, alles is erg gehorig. In ryokans en minshuku geldt de regel dat bij de ingang de schoenen verruild moeten worden voor slippers. Op tatamimatten (op de kamers) mag ook niet met deze slippers gelopen worden, alleen op blote voeten of op sokken. Veel ryokans en hotels hebben een bak met paraplu's. Als het regent kan de gast er één lenen.
 

Elektriciteit:

De elektrische spanning is tegenwoordig in heel Japan 100 V (dus geen 110 volt, al maakt dat niet veel uit), men gebruikt stekkers met platte pennen (Amerikaanse 2-polige stekkers), dus een adapter is vereist. Tokyo en het oosten van Japan hebben 50 Hz terwijl het westen met 60 Hz werkt. De meeste grotere hotels hebben ook 110 V en 220 V. Tegenwoordig is veel van onze apparatuur, zoals opladers van accu's of voedingen van laptops, geschikt voor 100-240V en kan probleemloos gebruikt worden.
 

Fotografie en elektronica:

Uiteraard kan men in Japan alles kopen op het gebied van de fotografie en elektronica. Zodra er elektriciteit aan te pas komt, bedenk wel dat de apparatuur over het algemeen slechts geschikt is voor 100 volt.
Vrijwel alle foto- en filmmateriaal is digitaal geworden en dus is vrijwel alles op dit gebied te koop in Tokyo. In wijken als Shinjuku en Akihabara zijn gigantische winkels met allerlei elektronische apparatuur. Vaak niet goedkoper dan in Nederland maar er is wel een veel groter assortiment met nieuwe apparatuur die wij nog niet kennen. Veel gadgets en accessoires zijn wel weer vaak goedkoper.
 

TV, video en DVD:

De TV heeft in Japan hetzelfde systeem als in Noord-Amerika, dat is NTSC. In Nederland hebben we het PAL systeem, dus kunnen Japanse videobanden niet afgespeeld worden op de gewone Nederlandse recorders. Wel zijn er recorders te koop in Nederland die óók NTSC kunnen afspelen.
V.w.b. de DVD's behoort Japan tot het zone 2 gebied. Dit is dezelfde zone als Europa, dus kunnen de Japanse DVD's bij ons ook op niet regiovrije apparatuur afgespeeld worden. Wel heeft men in Japan het NTSC-systeem maar de meeste DVD-spelers kunnen dit ook afspelen.
 

Veiligheid:

Japan is een zeer veilig land. 's Avonds in het donker kan iedereen gewoon over straat. Ook kinderen spelen dan nog buiten. Men kent nauwelijks criminaliteit. Natuurlijk is die er wel, maar daar komt de toerist eigenlijk nooit mee in aanraking.
Men is er eerlijk en betrouwbaar. Het is een verademing (voor ons) om niet steeds om je geld of papieren te hoeven denken. Het lopen met een open tas betekent niet dat gelijk alles gestolen wordt. Als men iets vergeten of verloren is, is de kans erg groot dat het weer terecht komt.
 

Posterijen:

De postkantoren (yûbin kyoku) zijn herkenbaar aan het teken.
Ze zijn over het algemeen open op werkdagen van 9 tot 17 uur. Sommige grote postkantoren zijn dagelijks geopend.
Posttarieven: op ansichtkaarten (ehagaki) naar Nederland dient een postzegel (kitte, uitspraak: kiete) van 70 ¥ geplakt te worden. Bedenk dat in principe een extra toeslag verschuldigd is als men tekst schrijft op het adresdeel van de kaart, anders dan een adres. Op een brief tot 25 gram, naar Nederland moet een postzegel van 110 ¥, op een brief van 25 - 50 gram 190 ¥ .
 

Winkels en musea:

De winkels zijn meestal geopend van 10 - 20 uur, inclusief de zaterdag en met enige uitzonderingen de zon- en feestdagen. Dit geldt ook voor de grote warenhuizen, maar die sluiten veelal een half uur eerder. Op zon- en feestdagen zijn niet alle winkels open. Soms zijn er winkels die wel een dag in de week sluiten. Musea zijn ook in principe alle dagen geopend, van 10 - 17 uur.
 

Fotograferen:

Zoals iedereen weet zijn de Japanners zelf verwoede fotografen, waarbij zij vooral zichzelf en hun reisgenoten (laten) vastleggen. Zij doen over het algemeen dan ook helemaal niet moeilijk als wij ze willen fotograferen. In tegendeel, veelal gaan ze keurig poseren. In sommige situaties, zoals het fotograferen in tempels of van mensen, is het netjes als het even gevraagd wordt of er gefotografeerd mag worden. 'Sashin o totte mo ii desu ka?' (sasjien oo totte mo ie des ka) betekent 'is het goed dat ik foto's maak?' en dit levert over het algemeen een enthousiaste goedkeuring op. Op plaatsen waar het absoluut niet mag (sommige plekken in tempels of in musea) staat het duidelijk met bordjes aangegeven.
 

Bellen met openbare telefoon:

Tegenwoordig heeft bijna iedereen een (in Japan bruikbare) mobiele telefoon bij zich, maar mocht dat niet zo zijn, dan kunt u gebruik maken van een openbare vaste telefoon. Men kan dan internationale telefoonkaarten kopen en bellen in een internationale telefooncel, waar er overigens steeds minder van zijn, omdat praktisch iedereen mobiel belt.
Het staat op de telefooncel dat deze geschikt is voor internationaal telefoonverkeer. Er zijn in principe 3 soorten telefoonkaarten:
1. de bekende kaarten die door de telefoon worden op opgegeten en weer uitgespuugd na het bellen.
Voor bellen met Nederland: kies eerst de internationale uitgangscode: deze is in Japan afhankelijk van de maatschappij waar u mee belt (001 bij KDD, 0041 bij Softbank en 0061 bij Softbank IDC).
Kies daarna 010, vervolgens het landennummer, voor Nederland is dit 31, dan het netnummer in Nederland, zonder de voorafgaande 0, dan het abonneenummer en druk tenslotte op de startknop.
Bellen naar iemand in Amsterdam met nummer 1234567 via KDD wordt dan: 00101031201234567 (startknop).
2. kaarten met een nummer dat opengekrast moet worden. Dat nummer moet dan gekozen worden, samen met nog een ander nummer en het dan te bellen nummer. Een systeem dat lijkt op onze prepaidkaarten van de mobiele telefoon. Bij deze kaarten zit een uitgebreide handleiding.
3. IC-kaarten. Na aanschaf dient men een hoekje af te breken om de kaart actief te kunnen laten worden en deze kaart wordt dan voorin in een soort houder van de telefoon geschoven. Dit kan alleen bij de speciale IC-telefoons. Op de telefoon staat de code die eerst gekozen moet worden.
Zoals al gezegd: bedenk dat het aantal openbare telefoons in Japan sterk is verminderd, nu bijna iedereen mobiel belt.

Advies: probeer (bijv. de eerste keer) te bellen in een groot warenhuis (die hebben meestal een aantal telefoons staan) of in een groot station waar een informatiebalie is, zodat u kunt terugvallen op winkel/informatiepersoneel als u het niet begrijpt of als het niet werkt

Mobiel Bellen:

Vrijwel iedereen In Japan heeft een Android smartphone of een iPhone en iedereen loopt er continu mee te werken (maar dat is in Nederland tegenwoordig ook al zo). Er wordt mee gebeld, gefotografeerd, geïnternet of men speelt er een spelletje op. Overigens is het in Japan verboden mobiel te bellen in de trein. Alleen in de limited express trein en in de shinkansen mag gebeld worden, maar alleen in de ruimtes tussen de treinstellen. Als iemand gebeld wordt, verlaat hij/zij direct zijn zitplaats en gaat naar een dergelijke plek. In de trein en metro ziet men wel veel mensen met hun mobieltje bezig zijn, maar dat is dan om te sms'en, om een spelletje te spelen of om te internetten.

Vroeger konden we niet bellen in Japan, maar met de huidige 3G en 4G netwerken gaat dit wel. In Japan zijn o.a. de providers NTT DoCoMo, KDDI en SoftBank Mobile (dit was vroeger Vodafone) actief. Klanten van Vodafone gebruiken dan bijv. Softbank (roaming partner). De dekking is te vinden op de website van Gsmworld.com. Klik op NTT DoCoMo of op Softbank voor hun dekking.

Voor klanten van Vodafone is Japan een voordeelland met 4G. Omdat de regels, bundels en tarieven steeds wijzigen, verwijzen we liever naar Vodafone. Let wel op bij bundels die 1 dag geldig zijn. Als dag geldt van 0.00 uur tot 23.59 uur, maar dit geldt voor de Nederlandse tijd.
 

WiFi, Internetten en e-mailen:

Internetten wordt uiteraard ook in Japan op grote schaal gedaan, maar tegenwoordig internetten er al meer Japanners met hun mobiele telefoon dan met een pc. Er zijn wel internetcafés, maar omdat tegenwoordig vrijwel iedereen met zijn of haar telefoon internet zijn die niet meer zo relevant.

WiFi, Internetten, whatsappen en e-mailen
In Japan kan men in de meeste hotels en in sommige ketens als McDonalds en Starbucks gratis internetten, veelal via WiFi en in sommige hotels met een LAN-kabel. In sommige steden als Kyoto is in grote delen gratis WiFi beschikbaar. Dan is internetten, whatsappen of e-mailen uiteraard mogelijk.
Het kan daarom ook handig zijn om een eigen laptopje of tablet mee te nemen.  Bedenk wel dat het over het algemeen niet mogelijk is om via de eigen internet provider e-mails te versturen. Het is dan noodzakelijk om dit via webmail te doen of een e-mailaccount van bijv. hotmail, live of gmail te gebruiken.
Het eigen netbook kan dan ook meteen voor foto-opslag gebruikt worden en bij gebruik van Whatsapp, Skype of bijv. FreeCall is dan ook goedkoop of zelfs gratis bellen mogelijk. Omdat in sommige hotels internet via een LAN-kabel wordt aangeboden is voor een tablet een verloopkabeltje nodig.
Zoals gezegd is in de meeste hotels internet beschikbaar, maar wilt u ook onderweg kunnen internetten dan is de huur van een draadloze mini-router voor wifi een optie. U   bent overal in Japan online en op een dergelijke mini-router kunnen ongeveer 5 toestellen (smartphones, ipad, computer) werken. Zie hiervoor de volgende websites: www.globaladvancedcomm.com/pocketwifi.html en: www.rentafonejapan.com/Mobile-Internet.html.

Ook is het mogelijk om op de luchthavens een simkaart voor Japan te kopen. Denk aan ongeveer ¥ 3500 voor 21 dagen. Omdat de aanbiedingen en mogelijkheden continu veranderen, zoek even met Google op simkaart Japan. Let wel: deze simkaarten zijn alleen voor data (internet), er kan niet mee gebeld worden.

Fax:

Veel Japanners hebben nog een fax. Ook (of  misschien wel juist) de Japanners in het buitenland, zoals Nederland. Het is hiermee eenvoudig om in het Japans (natuurlijk ook elke andere taal) geschreven berichten te versturen.
Faxen naar Japan:
Kies eerst de toegangscode voor Japan, 0081, vervolgens het netnummer (zoals gebruikelijk het netnummer zonder de '0') en dan het abonneenummer. Een paar netnummers:
Tokyo 03, Kyoto 075, Nagoya 052, Osaka 06, Kobe 078.
 

Huisbezoeken:

De mogelijkheden voor een privébezoek aan een Japanse familie als onderdeel van het Home Visit System zijn tegenwoordig wat beperkter dan vroeger. Het beste is om zich te melden bij aankomst op Narita Airport bij het International Tourism Information Center of Japan TIC (Terminal 2). Zie verder de website: http://www.city.narita.chiba.jp/english/welcome/question_homevisit.html
 

Nuttige
telefoonnummers:

Alarmnummer politie: 110
Alarmnummer brandweer of ziekenwagen: 119
Voor niet urgente zaken kan in het Engels de politie gebeld worden,
van 9.30 - 16.30 uur:
in Tokyo: 03 - 35010110,
in Osaka: 06 - 69431234 en
in Hakata: 092 - 7332220.
Gevonden voorwerpen:  03 - 38144151 (men spreekt alleen Japans)
Voor communicatieproblemen bij bovenstaande nummers kunt u bellen:
Algemeen hulpnummer:  0120 - 461997