Het
Nijôjô-complex in Kyoto bestaat uit een rechthoekig gebied dat in feite in tweeën is
opgesplitst, een oostelijk en een westelijk deel. Het geheel is omgeven door een
'buitenslotgracht'. In het oostelijk deel staat het huidig paleis (Ninomarupaleis) en in
het westelijk deel stond vroeger het Honmaru, een binnenpaleis, waar de shôgun meestal
resideerde. Dit westelijk deel was weer omgeven door een 'binnenslotgracht'.
Het is in fasen gebouwd want de bouw van het eerste deel (het oostelijke
Ninomarupaleis) was in 1603 in opdracht van Tokugawa Ieyasu om een verblijfplaats in Kyoto
te hebben. Rond 1626 werd het uitgebreid door de derde Tokugawa shôgun, Tokugawa Iemitsu.
Hij completeerde de Ninomaru en bouwde het westelijke deel, de Honmaru, met een donjon. De
donjon werd echter in 1750 verwoest door blikseminslag en een daaropvolgende brand en is
nooit herbouwd. In 1788 was er een grote brand in Kyoto waarbij de Honmarugebouwen
compleet werden verwoest. De huidige gebouwen in de Honmaru komen uit het keizerlijk
paleis uit Kyoto en zijn daar in 1893 heengebracht.
Het was in dit kasteel dat de laatste Tokugawa shôgun (de 15de) in 1867 verklaarde
de macht aan de keizer te zullen teruggeven. In 1868, bij de Meiji restauratie, werd het
kasteel door de shôgun overgedragen aan de keizerlijke familie en heette het
'Nijopaleis'. In 1939 is het aan de gemeente Kyoto gegeven. Toen kreeg het ook de huidige
naam Nijô-jô (Nijô-kasteel).
Het Ninomarupaleis (dat te bezichtigen is) bestaat uit 5 gebouwen, met daarbij de
Ninomarukoen (Ninomarutuin). De vijf gebouwen liggen schuin achter elkaar en zijn met
elkaar verbonden. De achterste twee gebouwen heten Kuro-Shoin en Shiro-Shoin.
Alleen de oude muur aan de 'buitenslotgracht' herinnert aan een kasteel.
De Karamon geeft toegang tot de Ninomaru. Daarachter is de ingang van het Ninomarupaleis zichtbaar.
De andere kant van de Karamon.
De toegang van het Ninomarupaleis.
Ingang Ninomarupaleis met houtsnijwerk.
In de Hinomarutuin zien we hier de Kuro-Shoin.
