Geschiedenis van de Japanse taal

Kleine woordenlijst

Inleiding tot de Japanse taal

Opschriften in Japan (Jap. fonts vereist)
Inleiding tot de grammatica Japanse kalligrafie
Inleiding tot het Japanse schrift (zonder Jap. fonts) Het Japanse schrift en het internet
Inleiding tot het Japanse schrift (Jap. fonts vereist) Opleidingen in de Japanse taal

Klik hier, als links het navigatiemenu ontbreekt.


Japanse kalligrafie
Sho of Shodô

Sho betekent 'schrijven' en de Japanse kalligrafie wordt ook wel shodô genoemd, hetgeen 'de weg van het schrijven' betekent. Het is 'de manier om de Japanse karakters te schrijven'. Kalligrafie is natuurlijk bij ons ook niet onbekend en heeft meer iets weg van 'schoonschrijven' of op een bepaalde manier mooi kalligrafieschrijven. In Japan wordt 'sho' meer gezien als een kunstvorm, een kalligraaf kan er lang over doen om één bepaald karakter te kalligraferen. Dat betekent niet dat hij lang over één karakter doet maar hij moet eerst zijn geest helemaal klaarmaken en dan opeens kan hij in een aantal halen achterelkaar het karakter schrijven. Eén kanji (zoals hier links) is al een kunstwerk op zich. Deze wordt ondertekend en van een (rood) zegel voorzien.
In een tokonoma (nis in een huis of theehuis) ziet men soms een rolschildering hangen met slechts een paar karakters. Dit zijn dan vaak korte kreten of gedichtjes, zoals haiku.
Japanse karakters dienen op één bepaalde wijze geschreven te worden. De karakters zijn opgebouwd uit lijntjes en de volgorde waarin deze geschreven dienen te worden, evenals de schrijfrichting van een lijn (meestal van links naar rechts en van boven naar beneden) ligt per karakter vast. De kalligraaf schrijft met een penseel (fude). De druk die op het penseel wordt uitgeoefend bepaalt mede de dikte van de lijn.
Voor het maken van inkt wordt een inktsteen (suzuri) gebruikt (links op de rechterfoto), waarin een klein beetje water wordt gedaan.
 

kalligrafie

suzuri + sumi

Op het papier (washi) is al een karakter getekend. Langs de bovenrand van het papier kan men nog de bun-chin (gewichtstaaf) zien liggen. Fude ligt naast het papier.

Links de inktsteen (suzuri) en rechts de
inktstaaf (sumi). Door oplossen van de sumi
in het water dat in de suzuri ligt ontstaat
de bruikbare inkt.

De inkt zelf bestaat uit een vaste staaf (sumi, rechts op de rechter foto) en men wrijft dan de inktstaaf over de schuine helling zodanig dat de onderkant van de staaf net af en toe in het water komt. De inkt uit de staaf lost op in het water en hoe langer men wrijft hoe meer inkt er oplost en hoe zwarter de inkt wordt. Speciaal papier (washi) wordt gebruikt, dat meestal dunner is dan ons papier, meer structuur heeft en soms van een watermerk is voorzien. Het absorbeert dan ook sterk de inkt. Onder het papier komt een stuk sterk absorberend viltachtig materiaal (shitajiki) om te zorgen dat inkt dat door het papier komt, wordt geabsorbeerd. Op het papier legt men vaak een gewichtje zoals een zware staaf (bun-chin). Zie de linker foto.
In Amstelveen en Rotterdam kunnen lessen gevolgd worden voor het leren kalligraferen van de Japanse karakters, in Amstelveen bij Japanese calligraphy en in Rotterdam bij Shofukan. Zie hiervoor de links hieronder.

Links

Links (naar onderwijs in Japanse kalligrafie)

Literatuur
 

kanji:
sho = ; shodô = 書道 ; fude = ; sumi =


Deze pagina is een onderdeel van Uchiyama's website over Japan
terug naar begin